در دسامبر 1902 او اولین پیغام کامل تلگرافی را از ایستگاههایی در گلاس بای (Glace Bay)، نوا سوتیا (Nova Scotia) و پس از آن کیپ کود (Cape Cod) و ماسا چوست (Massachusetts) به پولد هو (Poldhu) مخابره شد. این آزمایشات در سال 1907 در مراسم افتتاحیه اولین سرویس بازرگانی آن سوی اقیانوس اطلس بین گالاس بای و کلیفدن (Clifden) ایرلند به اوج خود رسید.
این ماجرا پس از آن بود که اولین سرویس عمومی تلگراف بی سیم در فاصله ای کوتاهتر میان باری (Bari) در ایتالیا و آویداری (Avidari) درمونته نگرو (Montenegro) برقرار شد.
مارکونی در سال 1905 امتیاز آنتن هوایی رادیویی را نیز به نام خود ثبت کرد. در سال 1914 به عنوان ستوان ارتش ایتالیا و پس از آن درسال 1916 در پست کاپیتان ناوگان ایتالیایی و سرکرده آنان، در ارتش خدمت کرد.
یکی از دستگاههای فرستنده رادیویی مارکونی
نماینده ایتالیا در کنفرانس صلح پاریس
در سال 1917 او عضو هیئت اعزامی ایتالیا به آمریکا بود و در سال 1919 به عنوان نماینده تام الاختیار ایتالیا در کنفرانس صلح پاریس شرکت کرد. او نشان افتخار ارتش ایتالیا را به خاطر خدمت صادقانه به ارتش این کشور در سال 1919 دریافت کرده و طی سالهای خدمت در ارتش به تحقیق و پژوهش در مورد امواج کوتاه ادامه داد و اولین آزمایشات پیرامون این امواج را به طور عملی انجام داد، در سال 1923 با همکارانش در انگلیس به آزمایش روی این سری از امواج پرقدرت میان ایستگاه رادیویی پولدهو و قایق تفریحی مارکونی که در آتلانتا و مدیترانه بود پرداخت .
پیشنهادات استفاده از این سیستم به معنای امپراطوری باشکوه ارتباطات بود که از سوی دولت انگلستان پذیرفته گشت و بدین ترتیب اولین ایستگاه ارتباطی میان انگلیس و کانادا در سال 1926 شکل گرفت و ایستگاههای بعدی متعاقبا" در سالهای بعد اضافه شدند.
کشف امواج کوتاه
دانشگاه کلمبیا، نشان مارکونی در حال اعطا به
Tim Berners-Lee از بنیانگذاران وب
در سال 1931 مارکونی تحقیقات وسیع خود را درباره انتشار گسترده امواج کوتاه از سر گرفت که نتیجه آن در سال 1932 در قالب اولین تلفن بی سیم که از امواج کوتاه الکترومغناطیسی بهره می برد ارائه داد که میان واتیکان رم و کستل گاندولفو (Castel Gandolfo)، شهری که پاپ تابستانها در آنجا مستقر بود مورد استفاده قرار گرفت.
دو سال بعد در سستری لوانته (Sestri Levante) امواج کوتاه رادیویی که برای هدایت کشتی کشف کرده بود را در برابر نیروی دریایی به معرض نمایش گذاشت. او پس از این اختراعات، مدرک دکترای افتخاری دانشگاههای بسیاری را در سراسر اروپا کسب کرد و در مجامع بین المللی جوائز و افتخارات زیادی را به نام خود ثبت نمود که از میان آنها میتوان به جایزه نوبل در فیزیک که در سال 1909، نشان آلبرت از جامعه سلطنتی هنری (The Royal Society of Art)، نشان جان فریتز ( John Fritz)، نشان کلوین (Kelvin) و ... اشاره کرد.
او همچنین از طرف تزار روسیه نیز مفتخر به کسب عنوان شد و حتی از سوی سنت آن (St.Anne)، پادشاه ایتالیا به لقب فرمانده ارشد نایل آمد. بسیاری دیگر نیز در همان زمان به استعداد و نبوغ او واقف بودند. در 1914 او در مجلس سنای ایتالیا به مقام سناتوری رسید و در انگلستان به عنوان یک نجیب زاده در رویال ویکتورین (Royal Victorian) به شهرت رسید و متعاقب آن در سال 1929 به عنوان موروثی مارچس (Marchese) دست پیدا کرد.
زندگی شخصیدر سال 1905 با بئاتریس اوبرین (Beatrice O"Brien) دختر بارون چهاردهم اینچیگوئین (Inchiquin) ازدواج کرد. ازدواجی که تا 1927 بیشتر دوام نداشت و در همان سال با کنتس بتزی-اسکالی (Bezzi-Scali) از شهر رم پیمان زناشویی بست. مارکونی از ازدواج اولش یک پسر و دو دختر داشت و از همسر دومش فقط صاحب یک دختر شد. تفریح او در زمان فراغتش شکار، دوچرخه سواری و اتومبیل رانی بود. وی در نهایت در 20 ژولای 1937 در رم درگذشت.
مارکونی
1896، Guglielmo Marconi در کنار اولین دستگاه مخابراتی خود
گولیلمو مارکونی در 25 آوریل 1874 در بولوگنا (Bologna) ایتالیا متولد شد. وی دومین پسر خانواده جوزپه مارکونی و آنی جیمسون که از خانواده های اشراف و متشخصین ایتالیا به شمار می رفتند، بود. مادرش آنی دختر آندرو جیمسون از نوادگان دافنه (Daphne) در وکسفورد (Wexford) ایرلند برای خود تاریخچه بزرگی خانوادگی داشت.
مارکونی به طور خصوصی درس خواند و تحصیلاتش را زیر نظر معلمان کار کشته ایتالیایی در بولوگنا و فلورانس ادامه داد. به عنوان یک پسربچه علاقه زیادی به فیزیک و علوم الکترونیکی داشت و کارها و پژوهش های کسانی مثل ماکسول، هرتز و....را بررسی و مطالعه میکرد.
در سال 1895 تجربیات و فعالیتهای آزمایشگاهی اش را در لابراتوار پدرش در پونتچیو (Pontecchio) شروع کرد جایی که اولین سیگنالها و نشانه های رادیویی تلگراف بی سیم را در فاصله یک و نیم مایلی مخابره کرد. در سال 1896 مارکونی تجهیزات آزمایشگاهی خود را به انگلیس آورد و در آنجا با سر ویلیام پریس (William Preece) مهندس الکترونیک اداره پست آشنا شد و بعد از یک سال حق ثبت امتیاز اولین سیستم تلگراف بی سیم را دریافت کرد و این اختراع را به نام خود ثبت کرد.
تاسیس کمپانی مارکونی
او با موفقیت تمام سیستم مخابره بی سیم خود را در لندن بین ایستگاه مخابراتی سالیسبوری (Salisbury) و بریستول (Bristol) در معرض نمایش گذاشت و در ژولای 1897 کمپانی تلگراف بی سیم و سیگنال The Wireless Telegraph & Signal را با مسوولیت محدود تاسیس کرد. این شرکت در سال 1900 به کمپانی تلگراف بی سیم مارکونی تغییر نام داد. در همان سال سیستم بی سیم خود را در حضور مقامات دولتی ایتالیا در اسپزیا (Spezia) به معرض نمایش گذاشت. این نمایش در ایتالیا در فاصله 12 مایلی انجام شد که رکوردی چشمگیر تا آنزمان بود.
در سال 1899 ارتباط تلگراف بی سیم میان دو کشور فرانسه و انگلیس برقرار شد. او ایستگاههای بی سیم ثابتی را در نیدلز (Needles)، ایسل آو ویت ( Isle of Wight)، بورن موث (Bournemouth) و پس از آن در هاون هتل (Haven Hotel) ، پول (Poole) و دورست (Dorset) ایجاد کرد. وی همچنین در سال 1900 شماره مشهور 7777 را برای امتیاز مخابرات بی سیم هم فرکانس را به نام خود ثبت کرد.
یک فرضیه با اثبات تجربی در دسامبر سال 1901 او توانست فرضیه امواج رادیویی که تحت تاثیر چرخش زمین و در مدار آن قرار نمی گرفتند را اثبات کند. او با بیان این فرضیه اقدام به مخابره کردن اولین سیگنالهای امواج رادیویی در دریای آتلانتیک میان پولدهو (poldhu)، کورن وال ( Cornwall) و سنت جونز (St. John"s )، نیو فاوند لند (Newfoundland) به فاصله 2100 مایلی مخابره کرد.
سالهای 1902 تا 1912 او اختراعات دیگری را به ثبت رساند. در 1902 در طول سفر دریایی خود به فیلادلفیای آمریکا تاثیرات روشنایی روز و ارتباط مستقیم آن با ارتباطات و امواج بی سیم را کشف کرد و در همان سال امتیاز رد یاب مغناطیسی خود را که پس از آن تبدیل به گیرنده استاندارد امواج رادیویی شد ثبت نمود. این گیرنده برای سالهای طولانی یک الگوی استاندارد و جامع بود.
